αλουάτα

Πίθηκοι που ανήκουν στο μοναδικό γένος α. της υποοικογένειας των αλουατινών και αποκαλούνται πίθηκοι βρυχώμενοι (παλαιότερα μυκητές), επειδή στριγκλίζουν, προπάντων πριν βγει ο ήλιος το πρωί, το βράδυ με τη δύση του ήλιου και όταν προμηνύεται κακοκαιρία ή κίνδυνος. Οι α. μπορούν και βγάζουν δυνατές κραυγές, γιατί έχουν εξαιρετικά ανεπτυγμένη φωνητική συσκευή που περιλαμβάνει ακόμα και ένα είδος αντηχείου. Οι α. είναι δενδρόβιοι και ζουν σε μια εκτεταμένη περιοχή της κεντρικής και νότιας Αμερικής, από την Αργεντινή έως το Μεξικό, καθώς και στα νησιά Τρινιντάντ, στα Β της Βενεζουέλας και στα Ν του Παναμά. Οι πίθηκοι αυτοί έχουν σώμα ευκίνητο, άκρα μακριά, αντίχειρα πολύ ανεπτυγμένο και απέναντι από τα άλλα δάχτυλα των χεριών, ουρά πολύ μακριά και συλληπτήριο. Εκτός από φυτικές ουσίες, oι α. τρέφονται και με μικρά ζώα και αβγά. Από τα διάφορα είδη βρυχώμενων πιθήκων κοινότερα είναι ο μαύρος α., με μήκος κατά μέσο όρο 65 εκ., εκτός από την ουρά του, και ο κόκκινος α., μικρότερος από τον προηγούμενο. Ο μαύρος πίθηκος αλουάτα, το μήκος του οποίου φτάνει, μαζί με την ουρά, το 1,30 μ.